Als dat gepaard gaat met het gevoel dat de projectontwikkelaar weinig oor heeft voor de geuite bezwaren kan dat leiden tot stevige inspraakreacties en het gevoel dat inspraak of burgerparticipatie niet veel meer is dan een doekje voor het bloeden. Dat de gemeenteraad inspraak zeer serieus neemt, moge duidelijk zijn uit de kritische vragen die de projectontwikkelaar na zijn inspraakreactie in de genoemde raadsvergadering te verwerken kreeg, en uit de discussie die bij de bespreking van het voorstel volgde.

In eerdere soortgelijke gevallen is er ook wel voor gekozen om een voorstel niet te behandelen en eerst beter overleg te vragen tussen projectontwikkelaar en omwonenden. Omdat er in dit geval al sprake was van concrete kaders en randvoorwaarden is het voorstel zodanig aangepast, dat het alle betrokken partijen duidelijk is dat in de nu volgende ontwerpfase serieus overleg met omwonenden moet volgen. Anders zal de stedenbouwkundige schets die er straks ligt, waarschijnlijk niet rijp geacht worden om de bestemmingsplanprocedure in te gaan. Dat is een risico wat niet aanlokkelijk is voor een projectontwikkelaar.

Het proces van burgerparticipatie is in het voorgaande geval formeel ingevuld volgens de afspraken in de Nota Inbreidingslocaties. Toch heerst bij velen in de raad het gevoel dat die afspraken niet opleveren wat we als raad willen bereiken. Projectontwikkelaars laten te vaak blijken dat ze (aanvankelijk) niet zo gevoelig zijn voor inbreng van omwonenden. Na druk vanuit de raad blijkt er vervolgens veel meer mogelijk te zijn qua aanpassingen dan eerst het geval leek te zijn.

In september gaan we als raad de afspraken over burgerparticipatie evalueren. Het lijkt er op dit moment op dat een deel van de raad burgers in de startfase meer invloed wil geven. Volgens mij is het de vraag of dat de echte oplossing is. Als projectontwikkelaar en omwonenden er al voor een groot deel ‘uit zijn’ voordat de raad de formele ontwikkelkaders vaststelt, kan dat evenzeer tot ongewenste uitkomsten leiden.

In mijn beleving spelen nog enkele andere zaken een rol. Een projectontwikkelaar zal als ondernemer altijd proberen er het maximale uit te halen. Onafhankelijk van het feit of hij omwonenden wel of niet serieus lijkt te nemen. Om zichzelf ruimte te geven in het overleg met hen zal hij niet met een dichtgetimmerd plan moeten komen. Het is aan de raad om duidelijk te maken dat de ontwerpfase, na het groene licht van de raad, serieus genomen moet worden. Dat geldt niet allen voor de uitwerking van de plannen, maar zeker ook voor het inhoudelijke overleg met omwonenden en belanghebbenden. Anders is het de vraag of een bestemmingsplanprocedure gestart kan worden. Tegelijkertijd zal vanuit de ambtelijke organisatie een projectontwikkelaar er al in de startfase duidelijk op gewezen moeten worden dat burgerparticipatie in Nijkerk een serieuze zaak is.

Tot slot wil ik nog twee dingen noemen. Overleg met burgers is niet alleen belangrijk bij ruimtelijke plannen, maar evenzeer bij maatschappelijke plannen. Op 2 februari presenteert de gemeente het concept beleidsplan Wmo Nijkerk 2012 - 2015. Ik hoop dat veel betrokken organisaties hier kennis van zullen nemen en hun reactie zullen geven. Als fractie van ChristenUnie-SGP vinden we dat erg belangrijk, om zo tot een plan te komen dat ook door de Nijkerkse samenleving gedragen wordt. Schroom ook zeker niet om mij of een van mijn medefractieleden hierover aan te spreken.

Het tweede is dat burgerparticipatie volgens mij niet alleen belangrijk is bij inbreiding (het bouwen binnen bestaande bebouwing), maar ook bij de evaluatie van die burgerparticipatie, die in september zal plaatsvinden. Laat ons, terugkijkend op een proces, uw ervaringen weten, zowel de negatieve als ook de positieve.

Hilbrand Rozema      Fractievoorzitter ChristenUnie-SGP    column stad Nijkerk 1 febr 2012